Tadeusz Wydra urodził się 8 czerwca 1958 roku w Radomiu. Był absolwentem Zespołu Szkół Elektronicznych w Radomiu oraz Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach, na Wydziale Transportu w Radomiu. Ukończył również studia podyplomowe na wydziałach Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego oraz Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej.
W młodości był sportowcem, zawodnikiem drużyny siatkarskiej w klubie Czarni Radom. Rozpoczął grę jako reprezentant tej drużyny w trakcie szkoły średniej, a potem kontynuował w czasie studiów. Przez następne lata wspierał działalność tej drużyny poprzez Stowarzyszenie Czarni Radom. Siatkówka była dla niego czymś szczególnym. Przez lata wspominał, jak bardzo ukształtowała jego osobowość.
W trakcie studiów uczestniczył w konwersatoriach Duszpasterstwa Akademickiego przy Kościele Mariackim, prowadzonych przez księdza Infułata Jerzego Banaśkiewicza. W tamtych trudnych czasach Duszpasterstwo Akademickie było dla Tadeusza czasem dojrzałego dorastania i angażowania się w sprawy społeczne oparte na chrześcijańskiej nauce Kościoła. W Duszpasterstwie Akademickim poznał swoją przyszłą żonę Małgorzatę, którą poślubił we wrześniu 1981 roku. Przeżyli wspólnie prawie 32 lata. Razem wychowali dwóch synów: Bartłomieja i Roberta.
W pracy zawodowej zaraz po studiach został skierowany do Szkoły Podchorążych, najpierw do Tomaszowa Mazowieckiego, później do Radomia. Po odbyciu obowiązkowego szkolenia wojskowego rozpoczął pracę jako pracownik działu łączności i automatyki PKP, następnie wrócił do Zespołu Szkół Elektronicznych, już jako nauczyciel przedmiotów specjalistycznych. W roku 1991 rozpoczął pracę w Urzędzie Wojewódzkim w Radomiu, jako Dyrektor Urzędu. Następnie w latach 1997-1999 był Prezesem Agencji Rozwoju Radom 2001. W styczniu 1999 r. został Dyrektorem Generalnym Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego w Warszawie, a od 2002 r. był Dyrektorem Departamentu Zarządzania Kadrami Korpusu Służby Cywilnej w Urzędzie Służby Cywilnej. W latach 2004–2006 był menedżerem w spółkach Polskich Sieci Elektroenergetycznych w Warszawie, tj. PSE Operator i PSE Serwis, a następnie od roku 2006 Dyrektorem Generalnym w Ministerstwie Finansów. Pełnił również funkcję Dyrektora Generalnego Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, a od 2008 roku, Dyrektora Biura Prezydialnego Urzędu Dozoru Technicznego w Warszawie.
W działalności samorządowej pełnił funkcję radnego Rady Miejskiej w Radomiu I kadencji oraz Radnego Sejmiku Województwa Mazowieckiego I kadencji.
W życiu zawodowym i społecznym w sposób oddany służył ludziom, społeczeństwu i państwu. Był wieloletnim wychowawcą młodzieży i wykładowcą w radomskich szkołach średnich i uczelniach wyższych. Współtworzył ideę i system samorządności w Polsce. Organizował pracę Komitetów Obywatelskich. Angażował się w pracę struktur samorządu terytorialnego. Współtworzył nowe standardy odradzanej administracji publicznej. Współtworzył służbę cywilną m.in. w ramach współpracy z sejmową Komisją Spraw Wewnętrznych Sejmu RP III Kadencji, w zakresie prac nad ustawą o służbie cywilnej.
Oprócz pracy zawodowej Tadeusz Wydra angażował się w działania społeczne w sektorze pozarządowym między innymi w Stowarzyszeniu Rodzin Katolickich, Stowarzyszeniu Środowisko Inicjatywa, w Klubie Inteligencji Katolickiej. Był organizatorem wieloletniego cyklu Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej. Koncentrował się na budowaniu porozumień społecznych, przełamywaniu barier międzyludzkich, budowaniu platform wspierania słabszych i potrzebujących. Dostrzegał i wspierał pojedynczych ludzi, którzy potrzebowali pomocy.
Przez ostatnie trzy lata swojego życia zmagał się z ciężką chorobą. Nie przerywał jednak swojej aktywności zawodowej i społecznej, a na ile mu siły pozwalały nawet ją wzmacniał.
Zmarł 25 mara 2013 roku w Warszawie.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się w Radomskiej Katedrze p.w. Opieki Najświętszej Marii Panny w Radomiu. Również w tym kościele, przed laty był ochrzczony, a potem zawarł związek małżeński.
Spoczywa na cmentarzu rzymskokatolickim w Radomiu przy ulicy Limanowskiego.
Jednoczył ludzi i środowiska do samego końca. W uroczystościach pogrzebowych w Radomiu żegnało go setki osób, które swoją obecnością dały dowód wielkości życia zmarłego.
Człowiek o ogromnej kulturze, zawsze kompetentny, a jednocześnie miły i uprzejmy dla innych – tak wspominają go jego współpracownicy.
W wielu ludziach pozostawił testament swojego życia nakazujący bezwarunkową pracę na rzecz dobra wspólnego.
Galeria zdjęć portretowych:
